Fenerbahçe; Antep'te yıllar sonra kaybetti, sezonun ilk haftasını taraftarına zehir etti. Güiza ile Semih'in bir kez bile pozisyona giremediği maçta, Nurullah Sağlam'ın talebeleri Tabata ile 3 puanı kaparken sayısız fırsatı da elinin tersiyle itti.
Bir Fener klasiği!
Son yıllarda deplasmandaki ilk maçlarında galibiyet bulamayan Kanarya, yine aynı sonu yaşadı. Hem de üst üste 11 maçtır yendiği Gaziantep’e karşı.
Sıcak bahane, uyumsuzluk şahane! Aragones’in işi var, İspanya’da altın tepsiyle kendisine sunulan ‘hırs’tan ve hücem presten yeni futbolcularında eser yok. Kısa sürede düzelme olmazsa görüntü çok hoş olmaz.
Colin Kazım alıyor başını gidiyor, dört adamın arasında varyetede. Gökhan Gönül defansın dibinde. Roberto Carlos ellerini açıyor çaresizce Uğur Boral’a! İlk 45’te 4 top kaybı var bu koordinasyonsuzluktan Boral’ın. Sağ kanat uyumsuz, sol kanat uyumsuz. Kaldı tek kanatlı Güiza. Acaba diyorum, Fenerbahçeliler maç öncesi “küşneme” mi yedi de rehavet bastı. Çünkü Antepli futbolcular gayet koşar vaziyette.
10’da Murat Ceylan’ın direğe nişanladığı top Erman Özgür’ün önünde kaldı ama O da iyi vuramadı. Arkasından 29’da Beto, 30’da Yozgatlı’nın sert şutları Volkan’da kaldı. İlk yarı iki tane de tehlikeye dönüşmeyen pozisyonu var ki Nurullah Sağlam’ın takımının, karşısında Fenerbahçe pozisyonsuzdu. Hücum ve pres için kenarda yırtınan Aragones’i tek anlayan Güiza’ydı ki, hiç durmadan arkadaşlarını ileri çağırıp durdu. Ve Fenerbahçe, Aragones’i sadece ilk 10 dakika içinde başarıyla uyguladığı iki preste mutlu edebildi.
54’te Aragones iki kanadın etkisizlerini, yani Uğur ve Colin’i aldı oyundan. İspanyol hocanın bu erken müdahaleleri takım üzerinde etkili olur umudu da boşa gitti. Burak Yılmaz sağ kanada yerleşirken, Semih de Güiza’ya destek kuvvet geldi. 71’de de maçın başından beri tek olumlu hareket yapamayarak herkesi şaşkına döndüren Gökhan Gönül kenara çekildi. Milli takım yorgunluğu mu acaba Gökhan’ınki!
Güiza egoistlik yapmadı ama
60’ta Alex, Fenerbahçe yarı sahasından verdiği mükemmel pasla Güiza’yı kaleciyle karşı karşıya bıraktı, İspanyol golcünün egoistlik yapmak istememesi ve topu Burak’a çıkarması talihsizceydi. Bir de 62’de düşürülmesi biraz penaltı kokuyordu.
Top Antep’teyken Sarı-Lacivertli takımın geneline baktığınız zaman hareketli olan futbolcu bulamıyorsunuz.
Tam bu satırları yazarken de Tabata, o bir türlü yerini bulmayan şutlarından bir tanesini attı 35 metreden ve 80’de tribünleri havaya kaldırdı: 1-0. 87’de Deumi boş pozisyonu değerlendirse fark 2’ye çıkacaktı.
Ne Partizan mı, Şampiyonlar Ligi mi dediniz? Aragones’in eve de iş götürmesi gerekiyor galiba!
Cüneyt Karakaya
Fanatik.
Paz Ağus. 24, 2008 2:42 pm
